فیلم جمعه ها: مرثیه ای برای همه شکسته من دوربین های آنالوگ

یکی دیگر از دوربین های فیلم مرده است و در حال حاضر من کشو کار آنهایی است که به دنبال برهنه در حالی که من junked دوربین کشو پر کهنه است. از دست دادن به نظر می رسد بخشی اجتناب ناپذیر از تجربه از جمع آوری با استفاده از و قدردانی از قدیمی آنالوگ سنگهای. پس چه می تواند ما را از این ؟

برای شروع, آن را به ما می آموزد به قبول این واقعیت است که اکثر دوربین های فیلم به ویژه کسانی که با قطعات پلاستیکی در نهایت خواهد شکست فراتر از تعمیر با استفاده مکرر. و بنابراین ما باید برای جلوگیری از پرداخت, آسمان-قیمت های بالا برای چیزی که نمی خواهد آخرین (به دنبال در شما Olympus mju-ii). ما همچنین می توانید آماده برای از دست دادن اجتناب ناپذیر: اگر شما صاحب یک دوربین فیلم شما را دوست دارم (و قیمت هنوز به باد بیش از حد) گیر یک زن و شوهر minty آنهایی که و آنها را به کنار برای آیندگان. حتی اگر شما هرگز استفاده از آنها تقریبا قطعا قدردانی ارزش. به همین ترتیب برای مدل های شکسته را برداشت و برای قطعات.

اما شاید مهم ترین درس تیراندازی با آنالوگ آثار به ما می آموزد این است که برای لذت بردن از زمان ما با دوربین ما را دوست دارم! کودک آنها را اگر شما باید اما نه به نقطه خروج از آنها را در خانه و یا در کیسه خود را. با که گفت: آنچه در زیر یک مرثیه از انواع برای برخی از مورد علاقه من فیلم دوربین های از دست رفته در حین انجام وظیفه. برخی از این خدمت من به خوبی برخی حتی آن را از طریق اول خود را رول. اما همه آنها به من به ارمغان آورد شادی و / یا به من آموخت درس. هیچ کدام به babied...

بالا: من غمگین مجموعه ای از گران دوربین های فیلم. این XA (پایین سمت چپ) درگذشت این آخر هفته گذشته.