آشواگاندا (Ashwagandha) چیست؟

آشواگاندا ، یکی از محبوب ترین گیاهان هندیان است که در آیورودا سیستم پزشکی 5000 ساله هند به عنوان یک جوان کننده و مقوی روزانه برای قرن ها استفاده شده است.

آشواگاندا مظهر اصل یک رویکرد پیشگیرانه و درمانی برای سلامتی در آیورودا است.

از آشواگاندا به عنوان شاهزاده گیاهان در آیورودا یاد می شود.

آشواگاندا ، با نام علمی Withania somnifera که اغلب به عنوان گیلاس زمستانی هند شناخته می شود ، یکی از اعضای خانواده Solanaceae است.

نام Ashwagandha از کلمات سانسکریت "Ashwa" به معنی "اسب" و "Gandha" به معنی "بو" گرفته شده است که رایحه قوی ریشه را توصیف می کند و به نظر می رسد

که یادآور پوست اسب یا عرق باشد ، بستگی دارد که شخص به کدام مرجع مراجعه کند.

نام گونه somnifera به معنای somnus لاتین به معنای "خوابیدن" است که ظاهراً اشاره به استفاده از آشواگاندا به عنوان آرام بخش است.

آشواگاندا بوته ای همیشه سبز ، طبیعتی چند ساله است که با گلهای زرد کوچک زنگوله ای به ارتفاع 1.5 متر رشد می کند و بومی هند ، پاکستان ، سریلانکا ،

خاورمیانه و برخی از مناطق آفریقا است. آشواگاندا از خانواده گیاهان سایه شب است و در مناطق خشک هند ، نپال و یمن کشت می شود.

درختچه خاک سنگی خشک و همراه با آفتاب را به سایه جزئی ترجیح می دهد. می توان آن را از قلمه های چوب سبز یا بذر پرورش داد.

آشواگاندا در طول قرن ها در نوشته های Charaka ، Sushruta و بسیاری دیگر از دانشمندان آیورودا در متن های مختلف سواد به نام Samhitas گنجانده شده است.

طبق گفته Charaka Samhita ، آشواگاندا به عنوان یک بالیا توصیف می شود ، که باعث تقویت قدرت و نشاط می شود.

سایر متون آیورودا ، آشواگاندا را به عنوان Breehana که عضله را تقویت می کند و Vajikarna که باعث ارتقا سلامت جنسی است طبقه بندی می کند و به عنوان یک داروی ضد تبخال عمل می کند.

به گفته Sushruta Samhita ، به طور سنتی ، آشواگاندا به عنوان یک Rasayana طبقه بندی می شود ، که می تواند در کند کردن روند پیری مؤثر باشد و طول عمر و قدرت ذهنی و جسمی را افزایش دهد.

آشواگاندا به عنوان یک آداپتوژن در گیاهان غربی شناخته می شود یک تعدیل کننده گیاهی که می تواند به بازیابی و احیای بدن و ذهن کمک کند ، به عنوان مثال ،

تعادل هورمون و عملکرد سالم را در سیستم های مختلف بدن ، به ویژه در غدد فوق کلیوی بازیابی می کند، به تقویت مقاومت در برابر فشار و انرژی در طول روز کمک می کند.

از کدام قسمت گیاه می توان استفاده کرد؟

هر قسمت از درختچه ها به طریقی بسیار مفید هستند.

برگهای تلخ آشواگاندا به عنوان کاهنده تب و تورم شناخته می شوند و گلها به عنوان قابض ، سم زدا ، ادرار آور و ضد تبخال عمل می کنند.

دانه ها خاصیت ضد هلمینتیک دارند و برای معالجه و پیشگیری از بیماریهای عفونی و حمله انگلی استفاده می شوند.

میوه ها ممکن است به عنوان یک درمان موضعی برای تومورها و غدد سل ، کربنکول ها و زخم های پوستی استفاده شوند.

از نظر تاریخی ، ریشه های آشواگاندا مهمترین قسمت گیاه است و به طور گسترده ای در فرمولاسیون های مختلف استفاده می شود.

این ریشه دارای خواص قارچی قوی ، ادرار آور ، ضد هلمینتیک ، آنتی اکسیدان ، ضد افسردگی، ضد دیابت است و برای حفظ قدرت جوانی ، استقامت ،

قدرت و سلامتی در افراد استفاده شده است.

طبق طب هندوستان آیورودا فارماکوپیا ، ریشه خشک شده آشواگاندا برای درمان آرتروز ، فتزیس ، یبوست ، بی خوابی ، مشکلات دستگاه گوارش ،

شکست های عصبی ، بیماری های پوستی ، دیابت ، از دست دادن حافظه ، تب ها ، ناباروری و شرایط مختلف دیگر استفاده می شود.

چه چیزی باعث می شود تا آشواگاندا تا این اندازه مفید باشد؟

آشواگاندا حاوی بسیاری از ترکیبات مفید فایتوشیمیایی از جمله لاکتونهای استروئیدی مانند ویتانولیدها، آلکالوئیدها ، فلاونوئیدها ، اسیدهای چرب ، کولین و اسیدهای آمینه می باشد.

این ترکیبات کلیدی فایتوشیمیایی آشواگاندا آن را با خواص دارویی منحصر به فرد خود برای مصرف کننده بسیار مفید می کند و به تدریج بر سیستم های مختلف بدن ما تأثیر می گذارد.

ویتانولیدها مجموعه ای اساسی از اجزای اصلی فعال زیستی آشواگاندا هستند.